به هوایت

باد را به آغوش می کشم،
        وقتی عطرِ پیراهنت
              رقص بر پرده آوَرَد ...

نمی دانی چه حقیقتِ شیرینی ست 
این رویای دور
 از مسیر تابلوهای برق می گذرد
جریانی در من
تا از هر کلید
تا در هر اتاق تاریک
تا پشت پلی بک نوار کاست از قدیم؛

چه بی کلام
     دوستت دارم هنوز ...